Photobucket

Νοσταλγία για το χτες τα ξέγνοιαστα χρόνια τα σχολικά, τις παιδικές φιλίες ,την χαρά τις εφηβείας τα πρώτα φλερτ τα ραντεβουδάκια που με τα ραβασάκια τα κλείναμε .


Photobucket

Παίζαμε στην γειτονιά κρυπτό, κυνηγητό, τα μήλα, τόσα πολλά παιχνίδια, μεγαλώναμε με το αίσθημα τις φιλίας την αλληλοεκτίμηση μάθαμε να σεβόμαστε ,είχαμε αλάνες, πηγαίναμε βόλτες με τα μηχανάκια ,εκδρομές ,για μπάνιο όλοι μαζί οι φίλοι χωρίς πονηριές, και χωρίς ο ένας να βγάλει το μάτι του άλλου
Photobucket


Είχαμε τα θερινά σινεμά οι φίλιες ήταν αγνές, η εγκληματικότητα μηδαμινή, τα ναρκωτικά λίγα , η διασκέδαση ήταν όμορφη με τα πάρτι , που κάναμε η στις ντίσκο που πηγαίναμε .
Τώρα τα παιδιά μας μεγαλώνουν σε κλουβιά, η φιλίες λιγοστές ,τα παιχνίδια στην γειτονιά δεν υπάρχουν πια, οι ώρες τους γεμάτες από χορό, μουσική, αγγλικά κλπ, δεν έχουν χρόνο για παιχνίδι κλείνονται σε ένα δωμάτιο μόλις βρουν λίγο χρόνο και επικοινωνούν με τον Η/ Υ . Ακόμα και στα παιδιά υπάρχει μοναχικότητα ωριμάζουν γρήγορα …
Photobucket

χάνεται η παιδικότητα , η εφηβεία. Οργιάζει η παιδική πορνογραφία, η εγκληματικότητα, ετοιμάζουμε παιδιά πόρνες, η εγκληματίες χωρίς να το καταλαβαίνουμε σαν γονείς δεν επικοινωνούμε πλέον με τα παιδιά ,λόγο εργασίας κλπ .Η παιδική βία σε έξαρση!
Η παιδεία ανύπαρκτη..
Κράτος απών..
Που οδηγούμε το μέλλον των παιδιών μας ?
Τι πρέπει να κάνουμε ?
Αφορμή αυτό το μικρό κείμενο είναι το άκουσμα των ειδήσεων για το παιδί στην Γερμανία που σκότωσε τους μαθητές και εδώ στην Κύπρο που συνέλαβαν κάποιον για παιδική πορνογραφία .
Που πάμε.?που πάμε ?
Την καλημέρα μου και ευχαριστώ για την ανοχή σας
να έχετε μια θαυμάσια μέρα
Σας φιλώ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ
ΜΙΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΗ ΜΕΡΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ!!!!!

ΑΠΙΣΤΕΤΕΥΟ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ

Ροζ δελφίνι στις ΗΠΑ


Το μοναδικό σε όλο τον κόσμο ροζ δελφίνι, που εντοπίστηκε σε μία λίμνη στη Λουιζιάνα των ΗΠΑ, έχει αποτελέσει μεγάλη ατραξιόν, σε τέτοιο βαθμό που οι οικολόγοι προειδοποιούν τους τουρίστες να το αφήσουν στην ησυχία του. Ο καπετάνιος Erik Rue ενός τουριστικού πλοιαρίου φωτογράφησε το ζώο, το οποίο στην πραγματικότητα είναι αλμπίνος, όταν ξεκίνησε να το μελετά μετά την πρώτη του εμφάνιση στην επιφάνεια της λίμνης Calcasieu, βόρεια του Κόλπου του Μεξικού.Την πρώτη φορά που ο Rue είδε το δελφίνι, το οποίο εκτός από το ότι είναι ροζ έχει και κοκκινωπά μάτια, κολυμπούσε μαζί με ένα κοπάδι από τέσσερα άλλα δελφίνια, εκ των οποίων το ένα φαίνεται πως είναι η μητέρα του ροζ δελφινιού, καθώς δεν απομακρύνθηκε λεπτό από δίπλα του.Ο ίδιος δήλωσε: «Έτυχε να δω ένα κοπάδι από δελφίνια και παρατήρησα πως το ένα είχε πιο ανοιχτό χρώμα από τα άλλα. Είχε ένα εκπληκτικό ροζ χρώμα. Δεν έχω ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο. Όλο του το σώμα είναι ροζ, λες και κάποιος το έβαψε.»«Το δελφίνι φαίνεται πως είναι απόλυτα υγιές και φυσιολογικό, αν εξαιρέσει κανείς το χρώμα του, το οποίο προσωπικά το βρίσκω πανέμορφο. Το θηλαστικό είναι ροζ από το κεφάλι μέχρι την ουρά και έχει κοκκινωπά μάτια. Αυτό σημαίνει ότι είναι αλμπίνος. Το δέρμα του φαίνεται απαλό, γυαλιστερό και χωρίς κανένα απολύτως ψεγάδι.»«Εγώ προσωπικά το έχω εντοπίσει γύρω στις 40 με 50 φορές και φαίνεται πως το κανάλι που περνούν τα πλοία στην λίμνη Calcasieu αποτελεί το σπίτι του τόσο για το ίδιο όσο και για την οικογένειά του.»«Το δελφίνι έχει μεγαλώσει αρκετά από την πρώτη φορά που το είδα και κάποιες φορές απομακρύνεται από τη μητέρα του για να βρει τροφή και να παίξει αλλά πάντα είναι κοντά στο κοπάδι.»«Περιέργως, δεν φαίνεται να επηρεάζεται ιδιαίτερα από το περιβάλλον ή το φως του ήλιου, όπως θα περίμενε κάποιος λόγω της κατάστασής του, παρόλο που συνηθίζει να παραμένει κάτω από την επιφάνεια του νερού λίγο περισσότερο από τα άλλα δελφίνια του κοπαδιού.»Η Regina Asmutis-Silvia, βιολόγος στην Οργάνωση για την Προστασία των Φαλαινών και των Δελφινιών, δήλωσε: «Ποτέ κατά τη διάρκεια της καριέρας μου δεν είδα δελφίνι με τέτοιο χρώμα. Είναι πραγματικά ένα πανέμορφο δελφίνι αλλά οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί, όπως και με οποιοδήποτε δελφίνι. Θα πρέπει να το σέβονται, να το παρατηρούν από απόσταση, να περιορίσουν τον χρόνο που το παρακολουθούν και να μην το κυνηγούν ή παρενοχλούν.»«Παρόλο που το ζώο είναι ροζ, πρόκειται στην πραγματικότητα για αλμπίνο και αυτό φαίνεται από τα κοκκινωπά του μάτια. Ο αλμπινισμός είναι ένα γενετικό χαρακτηριστικό και είναι ακόμα άγνωστο ποιο είδος αλμπινισμού έχει κληρονομήσει το συγκεκριμένο δελφίνι.»


ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ ΦΙΛΕΣ/ΟΙ

 


ΜΙΑ ΧΑΡΑΥΓΗ ΜΕ ΧΡΥΣΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ

Ξημέρωμα βγήκα από το σπίτι, ακόμα τα φώτα του δρόμου ήταν ανάμενα μια πάχνη σκορπισμένη στον ανοιξιάτικο ουρανό πολύ αχνά στον ορίζοντα διαφαινόταν ότι χάραζε, η υγρασία είχε νοτίσει τα φυτά έμοιαζαν λες και ήταν δακρυσμένα , έχουν μια γλυκιά μυρωδιά που σε ταξιδεύουν! Στον κήπο μου έχουν αρχίσει να ανθήσουν, Οι κρόκοι, οι νάρκισσοι, και οι υάκινθοι . Ο υάκινθος είναι απίθανο λουλούδι και μοσχοβολά τόσο όμορφα!!! Μεθυστική μυρωδιά τόσο που ξεχάστηκα να φύγω ..πήρα μια βαθιά ανάσα και μπήκα στο αυτοκίνητο ξεκίνησα για το ξενοδοχείο τα αυτοκίνητα λιγοστά είχε μια ησυχία σκέφτηκα ..θα απολαύσω την διαδρομή !
Μπήκα στον δρόμο της παραλίας ακούγοντας μουσική ,χαζεύοντας την θάλασσα μόλις είχε αρχίσει να χαράζει στο ορίζοντα τα χρώματα της αυγής είναι πανέμορφα λευκό, ασημί ,ροζέ χρώματα όμορφα .Καθημερινά που κάνω αυτή την διαδρομή πραγματικά εκστασιάζομαι είναι τόσο όμορφα όταν γλυκοχαράζει .. ξαφνικά στην παραλία βλέπω 3-4 άτομα έκοψα ταχύτητα και πήγαινα λίγο πιο σιγά ..δεν πίστευα αυτό που έβλεπα ήταν λουόμενοι μα τόσο πρωί ..? η αλήθεια είναι ότι πολύ πιο πριν είδα να κάνουν οι πελάτες μας, αλλά τουρίστες είναι …. χάχα ειλικρινά παραξενεύτηκα και έκανα τον σταυρό μου ! επειδή είναι πολύ πρωί και έχει υγρασία, η θάλασσα ήρεμη , άρχισε να ξαστερώνει, μερικά σύννεφα στο βάθος ήταν λες και υφαίνουν για να διαβεί το άρμα το χρυσοποίκιλτου πυρφόρου βασιλιά και να που διαβαίνει !!
Ποιανού ζωγράφου η παλέτα θα μπορούσε όλα αυτά να τα αποθανατίσει ? Κοίταξα την ώρα είχα λίγο χρόνο σκέφτηκα ,και πήρα το δρομάκι που οδηγεί στην παραλία πάρκαρα το αμάξι και κατέβηκα , η θαλασσινή αύρα με συνεπήρε ,φυσούσε γλυκά έκανε λίγη ψύχρα, αλλά προχώρησα προς την θάλασσα
έσφιξα την ζακέτα επάνω μου σκεφτόμενη { Τι ευλογημένο δώρο που είναι η ζωή αλήθεια?} φυσώντας το αεράκι ανέμιζε τα μαλλιά μου περπατώντας στην αμμουδιά κοίταξα προς το βάθος το πέλαγος ο ήλιος ήδη άρχισε δειλά - δειλά να χρυσίζει πάνω στα ήρεμα νερά με τόσο όμορφες αποχρώσεις σαν πινελιές σε χρυσή νεφέλη ,συνεπαρμένη κάθισα στην αμμουδιά ,και αγνάντευα. Το πέλαγος έστεκε μπροστά μου γεμάτο μεγαλοπρέπεια ασάλευτο, μια κορδέλα είναι η ζωή συλλογίστηκα μια μακρόστενη κορδέλα που από την μια τυλίγεται και από την άλλη απλώνει. Χίλιες τόσες ζωγραφιές χίλια δυο ταμπλό με βάση το μαύρο και το άσπρο ανάμεσα της. Τι γρήγορα που τυλίχτηκε και το μήκος της δικής μου ατομικής ως τώρα πορείας! Πενήντα τόσα χρόνια, μια τόση δα και μόνη στιγμή……Όμως δεν προλαβαίνω και πολύ ξεχαστώ να ρεμβάσω, γιατί πλησιάζουν, εκείνοι που πριν είδα και παρασύρθηκα να κάνω το τόλμημα αυτό κατά συνέπεια να αργήσω στην εργασία μου.
-Καλημέρα μου είπαν με μια φωνή οι δυο από την παρέα
-Καλημέρα απάντησα
-Θέλετε κάτι? ρώτησα και σηκώθηκα όρθια
-Μόνο φωτιά !
-Αναπτήρα? ρώτησα
-Ναι μου απάντησε η κοπέλα και αμέσως με ρώτησε
-Από Ελλάδα είσαι?
-Ναι απάντησα ! και εσείς ?
-Ναι μου είπαν με μια φωνή και οι τέσσερις και έβαλαν τα γέλια
-Διακοπές? ρώτησα
-Ναι λίγες μέρες μόνο αλλά είναι τόσο πανέμορφα τα πρωινά στην παραλία μου είπε η κοπέλα
που λέμε να μείνουμε λίγες μέρες ακόμα
-Ωραία είπα αλλά θα με συγχωρέσετε έμενα πρέπει να φύγω γιατί ήδη άργησα στην δουλειά μου
χάρηκα τους είπα και έκανα να φύγω
-Προς τα που θα πας με ρώτησε η κοπέλα
-Εδώ πιο κάτω είναι το ξενοδοχείο που εργάζομαι το palm beach
-Ωραία εκεί μένουμε και εμείς εντάξει πάμε όλοι μαζί για το πρωινό είπα ..
-Αν και έχω να ακούσω τα χίλια μύρια ..
Κοίταξα το ρολόι η ώρα είχε πάει έξι και δεκαπέντε πω πω ξεχάστηκα πολύ, αυτά παθαίνω όταν κατεβαίνω να περπατήσω στην παραλία , με καταγοητεύει! Που ξεχνώ τα πάντα, και ταξιδεύω , σε αταξίδευτα , ταξίδια του νου,και της ψυχής, και γαληνεύω ηρεμώ ,τα θαλασσινά πρωινά είναι τα πιο όμορφα τέτοιο καιρό που θέλω να τα απολαμβάνω καθημερινά θα το κάνω και αύριο !!!!
Αύριο λοιπόν τα καλυτέρα

ΕΡΑΤΩ





ΡΟΥΤΙΝΑ

ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ



Κάθε μέρα τα ίδια & τα ίδια πώς μπορούμε να αλλάξουμε αυτή την συνήθεια

να μην φθείρουμε τις στιγμές μας τι πρέπει να κανούμε καθημερινά?

Αλλαγές στο σπίτι? Αλλαγή σε μας?Δηλ, συμπεριφοράς, μακιγιάζ, κτένισμα, η χώρο εργασίας ?

Αναριωτιέμαι πώς να έχουμε καλύτερη ποιότητα ζωής πότε πρέπει να αφιερώνουμε χρόνο για μας?

Οταν τον περισσότερο χρόνο
τον αφιερώνουμε στην εργασία ,
& στο σπίτι

& αν μένει λίγος χρόνος ένα ντούζ γρήγορο ούτε την απόλαυση ενός αφρόλουτρου ζεστού & χαλαρωτ ικού στην μπανιέρα Photobucketδεν προλαβαίνουμε .

Εγώ προσωπικά αυτές τις μέρες χάνομαι σε κάθε μου στιγμή ,πνίγομαι στο λεπτό, σήμερα είχα κενό λίγες ωρίτσες & είπα να μπω να σας βρω γιατί μου λείψατε & πάλι τρέξιμο μέχρι το βράδυ.

Αλήθεια αν είναι έτσι γεμάτες οι ώρες μας & όλα με πίεση τι κάνουμε?

η ευχαρίστηση χάνεται ..
Photobucket

Σας εύχομαι να περνάτε καλά

μπήκα έτσι να τα πώ υπό ατμόν & να φύγω .

Ελπίζω να περάσετε υπέροχα !!!!!

Φιλαράκια μου γλυκά σας φιλώ
ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ ΑΛΗΘΙΝΗ




ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ

πάρε χαρταετέ εκεί ψηλά
αγάπες κι όνειρα κρυφά
στα σύνεφα αγγιξέ τα,
κι ύστερα κοίταξε καλά,
κι αν δείς πως είν απατηλά,
να μη διστάσεις, πεταξέ τα.
Όνειρα, όνειρα τρελά
μόνο συ μπορείς να ταξιδέψεις,
κι από του σπάγκου την ουρά
να τα λικνίσεις απαλά
και να τα ξεμπερδέψεις.
Πάρε χαρταετέ εκεί ψηλά
αγάπες κι όνειρα τρελά
χόρεψτα στον αγέρα,
κι αν τύχει βγούν αληθινά
νανουρισέ τα απαλά
και τράβα παρα πέρα.

Καλό μεσημέρι σας εύχομαι και καλή Σαρακοστή


Αυτή την μέρα την θυμάμαι πάντα με πολύ αγάπη γιατί οι αναμνήσεις είναι όμορφες αν και έχουν περάσει χρόνια .
Οι αγαπημένες αναμνήσεις όπως και οι άσχημες δεν σβήνουν .
Λοιπόν πάω πίσω 30 χρόνια πρίν, η προετοιμασία για την καθαρά δευτέρα γίνονταν στην οικογένεια απο το σαββάτο.
Μαζευόμαστε στο σπίτι ο καθένας με τα καλούδια του , τα παιδιά κάναν χαρές γιατί θα έφτιαχναν χαρταετό με τον θείο και μπαμπά { Σάκη } τον συμβίο μου .. είχε ειδικότητα σε αυτά λόγω επαγγέλματος { οχι οτι δεν γνωρίζουν πολλοι }
Λοιπόν εκείνο το σαββάτο 3/3/79 { μην νομίζεται οτι θυμάμαι τη βρήκα στο ημερόλογιο χαχχαχαχα} κάναμε την ετοιμασία των χαρταετών ,βγήκαν έξω στην αυλή ο Σάκης έφερε τα σκελετούς των 2 μέτρων χαρτιά, κόλλες,σκοινί χοντρό,και πολύ, γιατί οι αετοί για να κρατηθούν θέλουν γερές βάσεις τα παιδιά μαζεύτηκαν γύρω του, θυμάμαι τον γιό μου { Δημήτρη που ήθελε έναν μόνος του φυσικά πιο μεγάλος απο τον μπόι του χαχαχα } αλλά επέμενε όσο και να προσπαθήσαμε να τον πείσουμε, εκείνος επεμένε σαν καλομαθημένον που τον είχαμε του κάναμε το χατήρι .

Του εφτιάξε λοιπόν ένα μόνο για εκείνον , η μικρή δε πιό συγκαταβατική και όχι πεισματάρα, βολεύτηκε με ένα μικρότερο λέγοντας πολύ έξυπνα

–Να μπορώ να το σηκώσω μαμά .

Τα υπόλοιπα αγόρια μάλωναν για το χρώμα και το σχέδιο κλπ.

Ξεκίνησε να φτιάχνει τους 4 μεγάλους αφού λοιπόν τους ετοίμασε τους άφησε στην άκρη λέγοντας στον καθένα ποιός είναι ο δικός τους .

Θυμάμαι εκείνο τα σαββάτο ο γιός μου τον ήθελε στο δωμάτιο του ενώ στην ουσία αφού ήταν στημένος δεν χωρούσε από την πόρτα όλα τα είχε υπολογίσει αλλά είχε ξεχάσει αυτή την λεπτομέρεια πώς θα τούς βγάζαμε έξω να τούς βάζαμε στο αμάξι χαχα

Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι σκεφτόνταν τα φτωχά μυαλά μας .

Επρεπε να βρούμε τρόπο να τους βγάλουμε έξω, απο την μιά η κατάσταση ήταν για γέλια,, και απο την άλλη για κλάμματα , τα παιδιά ξεσηκώθηκαν τα αγόρια δηλ, ο Σάκης είπε ,τη δευτέρα το πρωί υπόσχομαι θα τους βγάλω άντε για ύπνο & όλα εντάξει θα είναι , ο γιός μου εν τω μεταξύ έκλαιγε & φώναζε θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να τόν ηρεμήσω μέχρι που μας έδωσε τη ιδέα

–Θα τούς βγάλουμε από την ταράτσα μαμά.

Εβαλα τα γέλια γιατί σκεφτόταν τρόπους σε μιά ηλικία των 6 ετών

–Σωστά λέει ο πατέρας του μπράβο Δημήτρη.

Και έτσι έγινε έπρεπε να τους μεταφέρουμε να τους βάλουμε στο φορτηγάκι τους δέσαμε και τους σκεπάσαμε με ένα σεντόνι για να μην σχιστούν, απο τον αέρα και ξεκινήσαμε για θήβα.

Πήγαμε λοιπόν αφού φάγαμε και χορέψαμε ήρθε η ώρα του χαρταετού.

Πήγαμε εκεί στην εκκλησία που είχε ανοιχτό χώρο και ξεχύθηκαν τα παιδιά να τους αμολήσουν μαζί με τους μπαμπάδες τους.

Ο Σάκης έφτιαξε στο χώμα μια βάση με πασσάλους για να τους κρατήσει ,γιατί θα έπαιρνε τα παιδιά ψηλά λόγω μεγέθους ,ο γιός μου δε, ήθελε να τον πετάξη και να τον κρατάει πράγμα επικίνδυνο έλα ντέ που δεν καταλάβαινε,σε κάποια στιγμή λέει ο πατέρας του

–Εντάξει μαζί όμως.

Ηταν πολύ το βάρος γιατί είχε αέρα & πήγε ψηλά οι άλλοι πέσανε ,σχίστηκαν,& φώναζαν τ” αγόρια ,η μικρή μου το έκανε μόνη της και το χάρηκε γιατί απλά ο αετός ήταν μικρός.

Ο γιός μου τον κράτησε μόνος με την βοήθεια του μπαμπά που κρατούσε τον μικρό να μην τον σηκώσει ο αέρας ο αετός πήγενε μια από εδώ μια από εκεί ο μικρός δεν μπορούσε να τον κρατήση άλλα ο εγωισμός δεν τον άφηνε

{ ακόμα και τώρα μετά απο 30 χρόνια ίδιος είναι εγωιστής και πεισματάρης }

μέχρι που ματώσαν τα χέρια του τότε το παρέδωσε στον μπαμπά του .

Ο μόνος που έμεινε, οι άλλοι σχίστηκαν, χάθηκαν , κλπ τον πήραμε και πήγαμε σπίτι με τον ίδιο τρόπο τον βάλαμε μέσα τον έβαλε ο Σάκης σε ένα στύλο στην ταράτσα, τον έδεσε & και τον άφησε να πετάει μέχρι το βράδυ που έκοψε τον σπάγγο και ευχήθηκε & του χρόνου νάματε καλά όλοι!
Η αιτία να το μοιραστώ μαζί σας ήταν ο γιός μου φτιάχνοντας χαρταετό για την εγγονή μου και της είπε τι είχε πάθει στα 6 χρόνια του και το συζητήσαμε και σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας
ευχαριστώ για την ανοχή σας νάστε όλοι καλά να περάσετε όμορφα και να έχετε τις καλύτερες αναμνήσεις
και του χρόνου με υγεία για όλους μας
Ευχαριστώ
Ερατώ

Η ΓΟΡΓΟΝΑ ΚΑΙ Ο ΒΡΑΧΟΣ

Η ΓΟΡΓΟΝΑ ΚΑΙ Ο ΒΡΑΧΟΣ
mermaid on rock Pictures, Images and Photos
Ένας βράχος στην άκρη του μόλου έστεκε αγέρωχος στητός περήφανος σαν να χαίρονταν που τα κύματα τον προσκυνούσαν , σαν ήταν ήρεμα η άλλοτε τον αγκάλιαζαν ορμητικά και ξεγλιστρούσαν χαϊδεύοντας τον, πέφτοντας και πάλι απαλά στα πόδια του.

Αφήνοντας την αλμύρα τους πάνω στο αγέρωχο κορμί του.

Δίπλα ακριβώς ένας άλλος βράχος λίγο κουρασμένος γεμάτος αλμύρα κοιτούσε λυπημένα μακριά ,αγνάντευε το πέλαγος και αναπολούσε τις καλές και τις άσχημες στιγμές της ζωή του στη θάλασσα

Ξάφνου σήκωσε αέρα δυνατό η θάλασσα αγρίεψε τα κύματα μεγάλωσαν σκοτείνιασε ο ουρανός ξέσχιζαν τον θόλο του αστραπές με μια απόκοσμη βοή.

Στην μέση του πελάγους ένα καΐκι ψαράδων το στριφογύριζε η μαινόμενη θάλασσα το σήκωνε πότε πάνω, πότε κάτω, μια μικρή κουκίδα ήταν το καΐκι μέσα σε αυτή τη θαλασσοταραχή, έντρομοι οι ναύτες προσπαθούσαν να σηκώσουν τα δίχτυα αλλά δεν τα κατάφεραν, τους τράβηξε η θάλασσα μέσα κολυμπούσαν να σωθούν αλλά ήταν μάταιο η μανιασμένη θάλασσα τους πήρε στο βυθό της κόβοντας το καΐκι στα δυο

-Άλλη μια τραγωδία μονολόγησε ο γέρο βράχος ..

-Τι είπες τον ρώτησε ο νεαρός βράχος ?

-Πιασαν την γοργόνα και ο βασιλιάς της θάλασσας τους τιμώρησε ..είναι πολύ οργισμένος

δεν θα αφήσει κανένα ζωντανό του απάντησε

- Και η γοργόνα είναι η κόρη του ?

-Ναι η πριγκίπισσα του κάθε χρόνο τέτοιο καιρό ανεβαίνει για να βρει τον καλό της αλλά μάταια περιμένει

-Γιατί ?ρώτησε ο νεαρός βράχος

- Τον κρατεί δέσμιο μες στα σπλάχνα μου

-Γιατί δεν τον λυτρώνεις εσύ από τα δεσμά ?

- Γιατί φοβάμαι την οργή του όχι για μένα αλλά για χωριό μπορεί να το βουλιάξει όλο

-Ισως μπορώ και εγώ να βοηθήσω ?είπε ο νεαρός βράχος

ξαφνικά κάνει την εμφάνιση τις η γοργόνα πλησιάζει στο γέρο βράχο και τον ρωτά

-Μήπως είδες τον άρχοντα μου την αιώνια αγάπη μου ?

-Και να θέλω πριγκηπέσα μου δεν μπορώ να σε βοηθήσω

-Γιατί? δεν βλέπεις τον πόνο μου,την αγάπη που τρέφω αιώνια για εκείνον τα δάκρυα μου πού δεν στερεύουν

-Φοβάμαι την οργή του βασιλιά και πατέρα σου πριγκηπέσα μου

-Μπορώ να βοηθήσω εγώ είπε ο νεαρός βράχος στην γοργόνα

Και εκείνη γύρισε και τον κοίταξε με τα μεγάλα γαλάζια της μάτια ορθάνοικτα από έκπληξη

-Πως .. τον ρώτησε

-Ξέρω που θα τον βρεις είπε και κοίταξε το γέρο βράχο

-Ελα του είπε να την βοηθήσουμε πες της πως να τον βγάλει από μέσα από τα σπλάχνα σου και να τον λυτρώσει από τα δεσμά του

-Και που θα τον κρύψουμε για να γλυτώσει το χωριό από την εκδίκηση του βασιλιά ?

-Σε μένα πρότεινε ο νεαρός βράχος

-Ναι- ναι είπε η γοργόνα βοήθησε εσύ γέρο βράχε μου που τόσο καιρό τον έχεις κρυμμένο και δεν μου το είπες αλλά τώρα από την χαρά μου και την αγωνία μου να τον δω σε συγχωρώ έλα να βρούμε ένα τρόπο να μην το βρει ο βασιλιάς και πατέρα μου

είπε και χάθηκε στο βυθό μες στα σπλάχνα του γέρο βράχου βρίσκοντας την αγάπη της τον αγκάλιασε και έκλαιγε και γελούσε μαζί
mermaids
Ο αγαπημένος της έχασε την μιλιά του δεν το πίστευε ότι θα ήταν ελεύθερος να Χαρεί την αγαπημένη του γοργόνα

πιαστήκαν χέρι χέρι και χαθήκαν στην απεραντοσύνη του βυθού

Τους είδε και ο βασιλιάς και χάρηκε με την χαρά της πριγκηπέσας του και πείστηκε πως μόνο έτσι η πριγκηπέσα του θα είναι ευτυχισμένη και κάλεσε το άνεμο,το ήλιο και το φεγγάρι να ευλογήσουν το ζευγάρι

Κατέβηκαν λοιπόν στην θάλασσα να δώσουν την ευχή τους ο γέρο βράχος έκλαιγε και ο νιος χαμογελούσε

-Πρόσταξε πατέρα και βασιλιά μου δώσε μου την αγάπη μου για να βρω την χαρά μου είπε η γοργόνα

Είδε τα γελαστά της μάτια ο βασιλιάς και είπε

εντάξει πριγκηπέσα μού να είστε ευτυχισμένοι τους είπε και τώρα μπορεί να φύγετε
mermaids Pictures, Images and Photos
Ο ήλιος είπε η πρώτη κόρη θα είναι η λιακάδα , το φεγγάρι είπε η δεύτερη θα είναι η αυγή ,και ο άνεμος η τρίτη θα είναι η αύρα ,η θαλασσινή συμπλήρωσε ο βασιλιάς

Ο νεαρός βράχος είπε βασιλιά μου στα σπλάχνα μου το σπιτικό τους επιτρέπεις να το κάνουν να χαρώ και να μην είμαι λυπημένος να έχω την χαρά να με χαϊδεύουν τα παιδιά τους

Η αύρα η θαλασσινή, να χαίρομαι την αυγή, και να με λιάζει η λιακάδα!

Συμφώνησε ο βασιλιάς και κοίταξε τον γέρο βράχο λέγοντας

-Εσύ δεν θέλεις τίποτα από μένα γέρο ?

Οχι βασιλιά μου χαίρομαι, που μου έδωσες την χαρά με την αποφασή σου αυτή τώρα θα αγναντεύω το πέλαγος και θα χαίρομαι με τις χάρες και την ευτυχία της πριγκηπέσας σου

Δάκρυσε ο βασιλιάς για την απλότητα του γέρου και είπε..

-Χάρη σε σένα γέρο βράχε η πριγκηπέσα μου είναι ευτυχισμένη και γιαύτο θα σου δώσω πάλι την δύναμη σου και μαζί με τον νεαρό βράχο θα φυλάτε το χωριό από τον θυμό μου γιατί βλέποντας εσάς θα ηρεμώ

και έτσι και έγινε
ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
& ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΑΣ

ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ


Καλό μήνα Και μια μεγάλη καλημέρα με πολλή αγάπη
Χρόνια πολλά στις Ευδοκίες και στους Ευδόκιους
που εορτάζουν σήμερα!!

Η μέρα εδώ χάραξε πολύ γλυκά και όμορφα με ουρανό ξάστερο και ενα ήλιο φωτεινό
ενώ εχτές μπουμπούνιζε & ήταν μια μέρα θλιμένη όσο για μένα αλλά και για πολλούς .
λοιπόν.. Σηκώθηκα το πρωί και αποφάσισα να πάω εκκλησία
βγαίνοντα από την εκκλησία...λέω δεν πάς μια βολτα στην παραλία στις φοινικούδες
για εναν καφέ και μια βόλτα στην αμμουδιά { οι φοινικούδες ειναι η παραλία της Λάρνακος}
πήγα σε ένα καφέ λοιπόν .. Κάθησα & έρχεται μιά κοπελιά ..
μου λέει.
-good mornig!
-Λέω καλημέρα
-What would you like to drink?
-παρακαλώ ελληνικά
-English please
-οκ..nes coffee not sugar little milk
και να φαντάστητε οτι βρίσκομαι στην κύπρο & μιλάνε ελληνικά
& όπου να γυρίσεις να δής 10 ξένοι εργαζόμενοι & σπάνια 2-3 κύπριους
καλά θα μου πείτε παντού είναι έτσι .. τεσπα
Μετά από λίγο ήρθε & καθήσε στο δίπλανο τραπεζάκι ένας κυρίος με μια κοπελιά..
ο δε κυριος...μεσήλιξ περίπου 58-60
η δε κοπέλα γύρω στα 22-25 το πολύ
παραγγείλαν καφέ ο κύριος δε απταίστα ρωσικά
Μου έκανε εντύπωση & γεννηθήκε μέσα ο θυμός γιατί γενικά είμαι ένας άνθρωπος
που τα περίεργα δεν τα άντεχω & εκνευρίζομαι εύκολα χαχχαχαχα
λοιπόν το θέμα!!
Σε κάποια φάση κτυπά το τηλέφωνο του κυρίου & απαντάει στα ρώσικα
είναι δίπλα μου και χωρίς να καταλαβαίνω τι λέει ακούω
ίσως πρόσεξε την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο μου τελιώνοντας το τηλέφωνο
μου απευθήνη τον λόγο..
-Τι να κανούμε? μιλούσα με το μωρό μου
-Αα ναι άπαντησα μπράβο είναι μικρό ?
-Ναι είναι 3 ετών
-Να ζήση λεω
-Άφησα την γυναίκα μου μετά απο 25 χρόνια γάμου δεν με καταλάβενε
-Ααα -λέω & έβραζα εγώ
-Παντρεύτηκα μια ρωσίδα 23 ετών μου λέει
- Να ζήσετε λέω έγω συγρατημένα
- Μπά χωρίσα και με αυτήν.. τα παιδιά μου ήταν εναντίον σε αυτόν τον γάμο
ο γιός μου είναι 25 και η κόρη 23 συνομήλικη με την ρωσίδα που είχα.. λέει
ούτε καν γυναίκα του δεν την απεκάλεσε
-Είναι φυσιολογικό αυτό, τα παιδιά αντιδρούν πόσο μάλλον σε αυτή την ηλικία
-Εκανα ένα κοριτσάκι με την ρωσίδα και με αυτό μιλούσα θέλει να με δή της λείπω ..λει
-Εεεεεεεεε δέν άντεξα τότε κορίτσια ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι μου...
ενώ εγώ πήγα να πιώ ένα καφέ να ηρεμήσω έπεσε στην πλώρη μου ένας αποτυχημένος εξηντάρης
να μου πη την ιστορία της ζωής του..
και άρχισα ....
-εδώ δεν σκέφτηκες 25 χρόνια γάμου και 2 παιδιά ενήλικα που εγκατέλειψες στο ξεκίνημα της ζωής τους
η γάμου, η σπουδών τους, λέω .. και μου μιλάς για μιά ρωσίδα που ήρθε να καταστρέψει οικογένειες
σαν και έσενα πολλοί... στην ηλικία σου αφήνουν τις οικογένειες τους και παίρνουν ξένες
για να κάνουν εγγόνια και όχι παιδιά που σίγουρα δεν είναι δικά τους
-Οχι λέει με σιγουριά είναι δικό μου.. έτσι λέει και ο γιός μου και δεν μου μιλάνε τα παιδιά μου
Η κοπέλα που ήταν μαζί του μας κοίταγε περίεργα και αναρωτιόταν τι λέμε
κοιτάζοντας την τον ρώτησα ..
Η κοπέλα φρέσκο φρούτο χαχαχα Πόσα βιάγρκα πήρες γαι να την φέρεις βόλτα λέω
-Δεν χρειαζόμαι ακόμα λέει
-Σιγά ρε ραμόλι λέω πως να φέρεις βόλτα χωρίς βοήθεια εξωτερική μια κοπέλα 23 ετών
-Οχι λέει 19 είναι και δουλεύει σε καμπαρέ πήγα το βράδυ και την πήρα
έρχεται μόνο μαζί μου δεν πάει με άλλους είναι ουκρανή
και σκόπευω να την παντρευτώ αφού είμαι μόνος να έχω ένα άνθρωπο στο σπίτι λεει..
-Αλήθεια κοπέλα για σπίτι είπα κοιταζοντάς την να κάνεις και με αυτήν 2-3 κουτσουβέλα
να παίρνεις και επίδομα πολυτέκνου...
-Οχι ειμαι οικονομικά ανεξάρτητος έχω αρκετά για να πέρναει καλά μαζίμου
- Εεεεεεεεε τότε δεν αντέξα φρίκαρα ..και τότε άρχισα
-Ασε ρε φίλε που κόντευεις το πνεύμα σου να παραδώσεις και θα μου πής πως είσαι και ανεξάρτητος οικονομικά
όλες ειναι οικονομικές μετανάστριες έρχονται εδώ να δουλέψουν και πέφτουν στα χέρια επιτήδειων μαστροπών
που τις εκμεταλεύονται και ψάχνουν τρόπους να ξεφύγουν χαλόντας οικογένειες και κάνουν γάμους
μόνο -και μόνο για τα χαρτιά τους και να φέρουν τους δικούς του όπου βρίσκονται
και γιαυτό υπάρχει ανεργία,και προβλήμματα σε πολλες οικογένειες η θα μου πής οτι σε ερωτεύτηκε ?
Ασε με ρε φίλε του λέω και φώναξα να πληρώσω και να φύγω γιατιί δεν μπορούσα άλλο και θα έλεγα περισσότερα
-Ο καφές είναι από μένα λέει
-Εγώ φίλε δεν είμαι ουκρανή να με κεράσεις είπα εκνευρισμένη πλήρωσα και έφυγα
ερχόμενη πρός στο σπίτι σκέφτηκα πόσο δυστυχησμένος είναι αυτός ο άνθρωπος που δεν μπορεί να βρή μια γυναίκα στήν ηλικία του και καταφεύγει στα μικρά κορίτσια που άλλα όνειρα
είχαν και αλλιώς τα βρίσκουν λόγω ανέχειας κλπ …Αυτό λοιπόν ήταν το ξεκίνημα του μήνα μου και της πρώτης μέρα του Μάρτη
Θέλω την αποψή σας για το θέμα

Ευχαριστώ εκ των πρότερων

Μια όμορφη μέρα και ένα όμορφο και ηλιόλουστο μήνα εύχομαι σε όλους πάντα με χαρά και υγεία

Φιλια